ETYKA W PSYCHOLOGII

ETYKA W PSYCHOLOGII - Kazusy

Klinika Nefrologii Pediatrycznej akademickiego szpitala we Wrocławiu opiekuje się dwiema dziewczynkami – czteroletnią Hanią i siedmiomiesięczną Weroniką. Obie mają tę samą chorobę: wrodzony zespół nerczycowy. Jest to rzadkie schorzenie genetyczne nerek. Nie leczone prowadzi do śmierci. W Polsce cierpi na nie kilkanaścioro dzieci. W naszych realiach ekonomicznych leczenie nerczycy jest drogie i sięga 10 tysięcy złotych miesięcznie. Nie ma go także na liście procedur refundowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ).

Hania mieszkająca w opolskim przeszła już tę drogą fazę terapii i oczekuje na przeszczep nerki. Za leczenie zapłacił Narodowy Fundusz Zdrowia w Opolu. Motywem objęcia Hani refundacją był wiek dziecka i ciężkość choroby. Natomiast wrocławiance Weronice jej macierzysty dolnośląski oddział NFZ nie chce pokryć kosztów leczenia. Decyzję tę jego rzecznik uzasadnia brakiem środków na tak drogą terapię. W Klinice jednakże podjęto leczenie Weroniki płacąc za nie z pieniędzy otrzymywanych z Funduszu na opiekę nad pozostałymi pacjentami [1].

Źródło: Kazimierz Szewczyk, Bioetyka, Państwowe Wydawnictwo PWN, Warszawa 2009.