POLSKI  ENGLISH

ETYKA W PSYCHOLOGII - Kazusy
Maher przeciwko Roe - opis

Edward W. MAHER v. Susan ROE i inni.
Sygn. 432 U.S. 464, 97 S. Ct. 2376.
Wyrok z dnia 22 czerwca 1977 r.

OPIS OKOLICZNOŚCI SPRAWY

Dwie niezamożne kobiety, które zamierzały poddać się zabiegowi przerwania ciąży w pierwszym trymestrze, zaskarżyły regulację Departamentu Dobrobytu stanu Connecticut, według której refundacji z federalno-stanowego programu Medicaid podlegały tylko koszty zabiegów przerwania ciąży koniecznych z medycznego punktu widzenia. Ponadto, władze publiczne refundowały pewne koszty związane z narodzinami dziecka. Sąd Okręgowy przyznał rację skarżącym. W opinii Sądu Okręgowego wyłączenie tzw. aborcji nieterapeutycznych z programu refundacji naruszało Czternastą Poprawkę do Konstytucji Stanów Zjednoczonych (tak zwaną Klauzulę Równej Ochrony). Wyrok został zaskarżony do Sądu Najwyższego przez Komisarza Usług Socjalnych stanu Connecticut.

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU

Sąd Najwyższy w opinii przygotowanej przez sędziego Powella stwierdził, co następuje:

1) Regulacja, według której nieterapeutyczne zabiegi przerwania ciąży nie są refundowane, nie stanowi naruszenia Klauzuli Równej Ochrony. Stany nie mają obowiązku finansowania wydatków związanych z ciążą i porodem, a także w ogóle żadnych wydatków medycznych osób ubogich.

2) W przedmiotowej sprawie nie może być mowy o dyskryminacji danej klasy społecznej. Reguła zawarta w decyzji Roe v. Wade nie może być interpretowana jako gwarancja, również w aspekcie finansowym, faktycznej możliwości wykonania zabiegu przerwania ciąży.

3) Zaskarżone prawo stanu Connecticut nie pozbawia kobiet prawa do wykonania zabiegu przerwania ciąży. Prawo to nie wspomaga ubogich kobiet w tym zakresie, ale przyjęcie takiej polityki stanowi dopuszczalną decyzję władz stanowych.

4) Należy odróżnić ograniczenie konstytucyjnie zagwarantowanego prawa (co miało miejsce w sprawie Roe v. Wade) od wspierania pewnych decyzji życiowych, w przypadku prawa stanu Connecticut – decyzji o posiadaniu dzieci – przez władze publiczne.

5) Ewentualne refundowanie aborcji nieterapeutycznych przez władze publiczne jest dopuszczalne.

ZDANIA ODRĘBNE

Sędzia Burger złożył opinię zgodną z opinią większości. Stwierdził on, że do kompetencji władz stanowych należy prowadzenie polityki prorodzinnej, jeżeli skłonne są takową prowadzić. Nie powinny one stawiać barier kobietom mającym zamiar poddać się aborcji, ale nie mają też obowiązku pomagać tym kobietom.

Sędzia Brennan złożył zdanie odrębne, do którego dołączyli sędziowie Marshall oraz Blackmun. Według zdania odrębnego, opinia większości jest rażąco niewrażliwa na sytuację ubogich kobiet zamierzających poddać się aborcji. Zła sytuacja materialna niektórych kobiet powoduje, że de facto są one przymuszone do donoszenia ciąży i urodzenia dziecka, a zatem naruszone zostaje ich prawo do prywatności, stwierdzone w wyroku Roe v. Wade.

Opis opracował Michał Araszkiewicz