POLSKI  ENGLISH

ETYKA W PSYCHIATRII - Przeglądy aktów prawnych
Aspekty prawne

Prawa polskie

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 stycznia 1997 r. w sprawie zasad organizowania zajęć rewalidacyjno-wychowawczych dla dzieci i młodzieży upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim (Dz. U. z 1997 r., Nr 14, poz. 76), §2, §3, §4 ust. 1, §4 ust. 2, §6 ust. 1, §8, §10 ust. 2, §10 ust. 3.


Rozporządzenie reguluje zasady organizacji zajęć rewalidacyjno-wychowawczych dla dzieci i młodzieży upośledzonych w stopniu głębokim. Zespołowe zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze oraz indywidualne zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze przeznaczone są dla dzieci i młodzieży upośledzonych w stopniu głębokim w wieku od 3 do 25 lat (§ 2). Celem zajęć jest wspomaganie rozwoju dzieci i młodzieży oraz uzyskanie niezależności od innych osób w codziennym funkcjonowaniu (§ 3). Uczestnictwo w zajęciach rewalidacyjno-wychowawczych dzieci w wieku obowiązku szkolnego tożsame jest ze spełnieniem tego obowiązku (§ 4 ust. 1). Zajęcia prowadzone są m.in. w przedszkolach publicznych (§ 4 ust. 2 pkt 1), szkołach publicznych (§ 4 ust. 2 pkt 2), publicznych placówkach opiekuńczo-wychowawczych (§ 4 ust. 2 pkt 3), zakładach opieki zdrowotnej (§ 4 ust. 2 pkt 4) oraz domach pomocy społecznej i środowiskowych domach samopomocy (§ 4 ust. 2 pkt 5). Zajęcia prowadzone są przez nauczyciela, psychologa lub pedagoga (§ 6 ust. 1) i obejmują ćwiczenia z zakresu komunikacji interpersonalnej (§ 8 ust. 1 pkt 2), treningu samodzielności (§ 8 ust. 1 pkt 4) oraz kształtowanie umiejętności współdziałania w grupie (§ 8 ust. 1 pkt 6). Dla każdego uczestnika zajęć prowadzony jest zeszyt zawierający informacje na temat osiąganych postępów dotyczących m.in. motoryki ciała (§ 10 ust. 3 pkt 1 i 2), koncentracji uwagi (§ 10 ust. 3 pkt 4), opanowywania nowych umiejętności (§ 10 ust. 3 pkt 6) i gotowości do kontaktów z otoczeniem (§ 10 ust. 3 pkt 8).