ETYKA W PSYCHIATRII

ETYKA W PSYCHIATRII - Przeglądy aktów prawnych

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 stycznia 1997 r. w sprawie zasad organizowania zajęć rewalidacyjno-wychowawczych dla dzieci i młodzieży upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim (Dz. U. z 1997 r., Nr 14, poz. 76), §2, §3, §4 ust. 1, §4 ust. 2, §6 ust. 1, §8, §10 ust. 2, §10 ust. 3.

§ 2. Dla dzieci i młodzieży upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim, w wieku od 3 do 25 lat, organizuje się zespołowe zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze oraz, we współpracy z rodzicami (prawnym opiekunem), indywidualne zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze, zwane dalej „zajęciami”.

§ 3. Celem zajęć jest wspomaganie rozwoju dzieci i młodzieży, rozwijanie zainteresowania otoczeniem oraz uzyskiwanie niezależności od innych osób w funkcjonowaniu w codziennym życiu.

§ 4. 1. Udział w zajęciach dzieci w wieku obowiązku szkolnego uznaje się za spełnienie tego obowiązku, określonego w odrębnych przepisach.
2. Zajęcia organizuje się w szczególności w:
1) publicznych przedszkolach, w tym specjalnych,
2) publicznych szkołach, w tym specjalnych, położonych najbliżej miejsca zamieszkania lub pobytu (w tym dziennego) osób zakwalifikowanych do udziału w zajęciach zespołowych,
3) publicznych placówkach opiekuńczo-wychowawczych,
4) zakładach opieki zdrowotnej,
5) domach pomocy społecznej i środowiskowych domach samopomocy,
6) ośrodkach rehabilitacyjno-wychowawczych, jeżeli przebywają w nich dzieci i młodzież, o których mowa w § 2,
7) domach rodzinnych, dla osób zakwalifikowanych do udziału w indywidualnych zajęciach.
(…)

§ 6. 1. Zajęcia prowadzi nauczyciel posiadający odpowiednie przygotowanie pedagogiczne, określone w odrębnych przepisach. Na stanowisku nauczyciela może być zatrudniony psycholog lub pedagog.
(…)

§ 8. 1. Zajęcia obejmują przede wszystkim:
1) naukę nawiązywania kontaktów w sposób odpowiedni do potrzeb i możliwości uczestnika,
2) kształtowanie sposobu komunikowania się z otoczeniem na poziomie odpowiadającym indywidualnym możliwościom uczestnika,
3) usprawnianie ruchowe i psychoruchowe w zakresie dużej i małej motoryki, wyrabianie orientacji w schemacie własnego ciała i orientacji przestrzennej,
4) wdrażanie do osiągania optymalnego poziomu samodzielności w podstawowych sferach życia,
5) rozwijanie zainteresowań otoczeniem, wielozmysłowe poznawanie tego otoczenia, naukę rozumienia zachodzących w nim zjawisk, kształtowanie umiejętności funkcjonowania w otoczeniu,
6) kształtowanie umiejętności współżycia w grupie,
7) naukę celowego działania dostosowanego do wieku, możliwości i zainteresowań uczestnika oraz jego udziału w ekspresyjnej aktywności.
2. Indywidualny program zajęć opracowuje prowadzący te zajęcia nauczyciel we współpracy z psychologiem na podstawie wskazań zawartych w orzeczeniu kwalifikacyjnym.

§ 10. (…)
2. Zeszyt obserwacji prowadzony jest odrębnie dla każdego uczestnika zajęć.
3. Do zeszytu obserwacji wpisuje się informacje dotyczące:
1) zmian w zakresie dużej motoryki (postawa, lokomocja, koordynacja ruchów),
2) zmian w zakresie małej motoryki (koordynacja ruchów rąk, koordynacja wzrokowo-ruchowa, manipulacja),
3) napędu – aktywności nie kierowanej (własnej),
4) koncentracji uwagi (podczas aktywności spontanicznej, w zabawie, w zadaniu; czas koncentracji),
5) współdziałania (w różnych sytuacjach; czas współdziałania),
6) opanowywania nowych umiejętności (tempo, trwałość, stopień trudności);
7) dominującego nastroju i emocji,
8) gotowości do kontaktów (rodzaje, kierunek),
9) umiejętności w zakresie samoobsługi,
19) udziału w czynnościach porządkowych,
11) zachowań trudnych (opis tych zachowań oraz sytuacji, w których występują, reakcje nauczyciela, zmiany w zachowaniu).