ETYKA W BIOTECHNOLOGII

ETYKA W BIOTECHNOLOGII - Kazusy

Niespełna 18-letni Anthony (Tony) Bland był ofiarą katastrofy mającej miejsce w dniu 15 kwietna 1989 roku na stadionie Hillsborough w Sheffield. Podczas próby wejścia na trwający już mecz piłki nożnej w napierającym tłumie kibiców zginęło 95 osób. Tony’ego Blanda tłum przycisnął do ogrodzenia miażdżąc mu płuca. W wyniku niedotlenienia uszkodzony został mózg i pacjent zapadł w stan trwale wegetatywny. Pacjenta umieszczono w Airedale Genaral Hospital w Keighley.

Chorego karmiono przez sondę nosowo-gardłową. Opieka obejmowała, między innymi, cewnikowanie pęcherza, leczenie antybiotykami częstych infekcji wywoływanych obecnością cewnika oraz zabiegi rehabilitacyjne łagodzące skutki sztywności stawów i skurczów kończyn.

Po upływie kilku miesięcy lekarz prowadzący T. Blanda – neurolog Jim Howe – i konsultujący przypadek specjalista stwierdzili, że chory bezpowrotnie utracił świadomość. Z tego powodu uznali dalsze leczenie za postępowanie nie przynoszące korzyści pacjentowi i zdecydowali się na przerwanie karmienia i nawadniania. Dr Howe, po rozmowie z rodzicami Tony’ego aprobującymi tę decyzję i dyrekcją szpitala, poinformował koronera o zamiarze zaniechania odżywiania. Koroner zgodził się z opinią lekarzy, że dalsze stosowanie procedur utrzymujących chłopca przy życiu można uznać za działania nie leżące w jego interesie, ostrzegł jednak dr. Howe’a, że przerywając te procedury może narazić się na zarzut zabójstwa.

W listopadzie 1992 roku prezes Wydziału, sir Stephen Brown, przychylił się do wniosku dyrektora szpitala orzekając, że zaprzestanie terapii podtrzymującej życie Blanda jest zgodne z prawem. Opinii tej nie podzielił rzecznik pacjenta i złożył apelację do Sądu Apelacyjnego. Sąd jednakże, na posiedzeniu 9 grudnia 1992 roku utrzymał w mocy orzeczenie sędziego Browna. Solicitor odwołał się do Izby Lordów (najwyższej instancji brytyjskiego systemu sądowego). W dniu 4 lutego 1993 lordowie jednogłośnie oddalili apelację [1].

Anthony Bland zmarł w szpitalu Airedale 3 marca 1993 roku po 9 dniach od odłączenia odżywiania i nawadniania.

Źródło: Kazimierz Szewczyk, Bioetyka, Państwowe Wydawnictwo PWN, Warszawa 2009.