ETYKA W PSYCHOLOGII

ETYKA W PSYCHOLOGII - Kazusy

Laura Davies urodziła w 1988 roku się z zespołem krótkiego jelita. Jak sugeruje nazwa schorzenia, polega ono na skróceniu jelita cienkiego o połowę lub więcej. Ubytek jelita spowodował konieczność podawania dziewczynce specjalnych mieszanek pokarmowych. Bogata w białko dieta stosowana prawie przez 5 lat uszkodziła wątrobę. U Laury pojawiły się także trudności z oddychaniem i pacjentkę podłączono do respiratora na dwa miesiące. Prowadzący chorą lekarze szpitala w Manchesterze po naradzie z rodzicami uzgodnili, że dziewczynkę należy pilnie poddać ratującemu jej życie przeszczepowi jelita cienkiego i wątroby. Wykonania tego zabiegu podjęli się chirurdzy z Pittsburga. Mieli oni już pewne doświadczenie w wielonarządowych transplantacjach. W chwili podejmowania tej decyzji przeprowadzili już 10 zabiegów przeszczepów wielonarządowych u dzieci i 9 u dorosłych [1].

Koszt zabiegu oszacowano na 350.000 funtów. W Anglii jest budżetowe finansowanie świadczeń i płatnik mógł pokryć tylko niewielką część tej sumy. Rodzice zaapelowali o pomoc do prywatnych darczyńców. Odzew społeczny na apel był bardzo duży. Zebrano ponad 7500.000 funtów, w tym 1500.00 od króla Arabii Saudyjskiej.

W czerwcu 1992 roku podczas operacji trwającej 16 godzin Laurze przeszczepiono jelito cienkie i wątrobę od dziewczyny z New Jersey. Wiele wskazywało, że operacja przebiegła pomyślnie, między innymi, ustąpiła żółtaczka. Niestety, poprawa była krótkotrwała. Duże dawki leków immunosupresyjnych spowodowały patologiczne zmiany w wielu narządach. W Pittsburgu podjęto decyzję o ponownej operacji, którą także finansowo wspierał król Arabii Saudyjskiej. Lekarze prowadzący dziewczynkę w Manchesterze dawali jej „więcej niż 50% szansę” na pomyślne rokowanie. Niestety w dostępnych źródłach nie mogłem znaleźć informacji, czy szacunki te dotyczyły przeżycia biorcy, czy szans na przeżycie przeszczepu w ciągu roku. Myślę, że bardziej prawdopodobna jest ta druga ocena. 16 sierpnia podczas trwającej 15 godzin procedury pacjentce przeszczepiono jelito cienkie i grube, wątrobę, żołądek, trzustkę i obie nerki.

Po operacji stan Laury nie uległ poprawie. Wyczerpana nią i niszczącymi układ odpornościowy dużymi dawkami leków immunosupresyjnych dziewczynka praktycznie cały czas była podłączona do respiratora. 8 tygodni po operacji stan dziewczynki uległ gwałtownemu pogorszeniu i rodzice zgodzili się na odłączenie córki od tego urządzenia. Laura Davies zmarła 12 listopada 1993 roku [2].

Źródło: Kazimierz Szewczyk, Bioetyka, Państwowe Wydawnictwo PWN, Warszawa 2009.