|
Naczelnym pytaniem dokumentu jest pytanie o rolę prywatnych ubezpieczeń zdrowotnych w krajach rozwijających się. Autorzy argumentują, że mogą one służyć równości dostępu do opieki zdrowotnej, o ile są racjonalnie koordynowane. Umożliwiają one bowiem ograniczenie doraźnych wydatków na prywatne usługi zdrowotne; agregując ryzyko, pozwalają zabezpieczyć większą liczbę ludności; ułatwiają programom rządowym skupienie się na potrzebach grup osób najbardziej potrzebujących; uzupełniają zakres świadczeń finansowanych publicznie. Dokument przedstawia najbardziej rozwinięte systemy prywatnych ubezpieczeń – są to: systemy USA, Brazylii, Chile, Urugwaju, Namibii, Zimbabwe, Afryki Południowej i na ich podstawie formułuje zalecenia dla krajów rozwijających się.
|
