BIOETYKA / ETYKA MEDYCZNA

BIOETYKA / ETYKA MEDYCZNA - Kazusy

Sąd uniewinnił Williamsona od zarzutu morderstwa uznając, że w trakcie popełniania czynu był niepoczytalny. Został skierowany na leczenie psychiatryczne. Jednakże potem oskarżył Liptzina o zaniedbania w trakcie leczenia psychiatrycznego. Zdaniem Williamsona zaniedbania te doprowadziły do tragicznych wydarzeń. Sąd zasądził 500 tysięcy dolarów na rzecz powoda. Jednak sąd apelacyjny podważył ten wyrok.

W pierwszym procesie adwokaci Williamsona przekonywali ławę przysięgłych, że psychiatra nie tylko niewystarczająco zaopiekował się pacjentem, w związku z czym objawy psychotyczne powróciły, ale również nie dopełnił swojego obowiązku wynikającego z zasady ostrzegania (duty to warn). Reguła ta nakazuje psychoterapeucie złamać tajemnicę zawodową i zawiadomić odpowiednie służby w sytuacji, w której jego pacjent stanowi zagrożenie dla otoczenia. Liptzin bronił się argumentując, że obowiązek powstały na mocy sprawy Tarasoff v. Regents of the University of California dotyczy tylko sytuacji, w której pacjent wyraża bezpośrednie groźby w stosunku do osób trzecich – Williamson nigdy nie był agresywny, ani nie planował wyrządzić krzywdy sobie czy innym. Z kolei Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne (amicus curiae) przekonywało, że osiem miesięcy przerwy w leczeniu stanowi zbyt długi okres czasu, aby można było mówić, że zaniedbania ze strony psychiatry są bezpośrednim powodem późniejszego zachowania pacjenta, zwłaszcza gdy weźmie się pod uwagę, że Williamson uczestniczył w konsultacjach psychologicznych, nie psychoterapii, był na tyle kompetentny, by z powodzeniem kontynuować rozpoczęte studia, nie wykazywał tendencji agresywnych oraz zgodził się na kontynowanie zaleceń lekarza (choć tego nie robił). Dodatkowo APA argumentowało, że tak znaczne rozszerzenie odpowiedzialności za czyny klienta może doprowadzić do zmniejszenia ilości usług psychoterapeutycznych oraz zwiększyć ilość skierowań na przymusowe leczenie psychiatryczne osób chorych psychicznie.

Literatura cytowana:

• Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne (2000). Williamson v. Liptzin.

Literatura rozszerzająca:

• Knoll, J., Gerbasi, J. (2006). Psychiatric Malpractice Case Analysis: Striving For Objectivity. Journal of the American Academy of Psychiatry and the Law Online.